Aan de wettelijke kant van vergeving bepalen we onze houding naar God. We geven ons recht op vergelding op. We kunnen ons niet beroepen op hoeveel ons is aangedaan, want we hebben God nog altijd meer aangedaan. Waar we nog wel aan moeten werken is onze relatie met de ander, en dat is een heel andere kant van vergeving.

Vergeving betekent niet dat we doen alsof er nooit iets gebeurd is. Een verbroken relatie vereist dat we eerlijk omgaan met de feiten en gevoelens die hierin een rol spelen. Jezus spreekt hierover als Hij zegt: 'Let dus goed op jezelf! Indien je broeder zondigt, spreek hem dan ernstig toe; en als hij berouw heeft, vergeef hem' , Lucas 17:3. Laten we dit eens vers voor vers bekijken. Eerst zegt Jezus: 'Indien je broeder (tegen jou) zondigt.' Dat suggereert dat de relatie is verbroken. Jezus stelt dat degene die kwaad is aangedaan naar degene toe moet gaan, die dit op zijn geweten heeft en hem daarvoor rekenschap moet vragen. Naar degene toegaan die je pijn heeft gedaan, kan heel moeilijk zijn. De woorden 'spreek hem dan ernstig toe' suggereren dat je hem een flinke reprimande zou moeten geven. Maar het woord is eigenlijk vriendelijk. Het betekent dat je naar iemand toegaat, jouw kant van het verhaal toelicht en probeert een en ander te begrijpen.

Je weet niet zeker of iemand een reprimande heeft verdiend, totdat je het antwoord van die ander hebt gehoord. Dus openbaar je de feiten zoals jij ertegen aankijkt. Je moet bereid zijn de andere kant van het verhaal aan te horen en deze 'broeder' het voordeel van de twijfel te geven. Je motief is het probleem helder krijgen en besluiten hoe het kan worden opgelost. Wanneer de ander je echt heeft gekwetst, moet hij of zij dat inzien en proberen de relatie met jou te herstellen.

Dit is mij een keer overkomen in mijn studietijd. Ik werkte in de gemeente als jonge vrijwilliger en ging wel eens stiekem in het kantoor van de voorganger zitten om rustig te kunnen studeren. Toen ik een stapel papieren opzij schoof, trok ik per ongeluk een paar pagina’s van zijn mooiste bijbel los. Wat later zei ik tegen hem: IIk heb per ongeluk een paar bladzijden uit uw bijbel losgetrokken. Ik hoop dat het geen probleem is en dat u het mij niet kwalijk neemt.' 'Dat neem ik je wel kwalijk,' antwoordde hij rustig. Deze voorganger riep me tot de orde. Hij was niet boos of bitter. Hij liet me zien dat het niet goed was en dat we dat niet zo maar van tafel konden vegen. We moesten erover praten. Hij riep me tot de orde en liet me zien dat het een serieuze zaak was. Jezus zei: 'Indien je broeder zondigt, spreek hem dan ernstig toe.'

Dat wil zeggen: als een relatie verbroken is, wees er dan eerlijk over. Maak het helder tegenover de ander zodat het gezien kan worden zoals het werkelijk is. Ga niet leven in ontkenning. Doe niet net alsof alles koek en ei is als dit niet het geval is. Roep hem tot de orde, maak het helder. Dan zegt Jezus: 'en als hij berouw heeft, vergeef hem.' Hij stelde een voorwaarde aan die vergeving – berouw – waarmee hij lijkt aan te geven, dat indien er geen berouw is, er ook geen vergeving dient plaats te vinden

Relationele kant van vergeving

Maar we hebben toch in Marcus 11:25 kunnen lezen dat we, indien we iets tegen iemand hebben, die persoon dienen te vergeven? We hebben hier te maken met de twee kanten van vergeving. Vanuit de wet gezien heb ik te maken met mijn houding naar God, daar waar het mijn woede, bitterheid en frustratie aangaat, waarbij ik erken dat ik behoefte heb aan vergeving. Tegen de tijd dat ik te maken krijg met de relationele kant van vergeving, ben ik bereid de relationele problemen bekend te maken en te bespreken met nederigheid en zachtmoedigheid, zonder veroordeling. De houding van vergeving blijft onze verantwoording, het herstellen of vernieuwen van de relatie blijft een wederzijdse verantwoording.

Ontkenning bij de ander

Wanneer de ander het probleem erkent en er berouw over heeft, dien ik hem of haar te vergeven met mijn hele hart. Door berouw en vergeving wordt het probleem afgesloten én de relatie vernieuwd of zelfs hersteld. Maar wat wanneer die ander niet luistert, het probleem afdoet met een grapje of kwaad wordt? Wat doe je wanneer hij of zij niet erkent dat er een probleem is – of, erger nog, het probleem wel ziet maar niet erkent dat hij of zij er net zo goed verantwoordelijk voor is? Wat moet ik dan doen?

Glimlachen en zeggen: 'Geeft niets hoor! Ik heb het met God al doorgesproken en of je het nou leuk vindt of niet, wij hebben een prima relatie, jij en ik.' Nee, dat zou niet eerlijk zijn. Dit lijkt verdacht veel op een ontkenningsspel: Ik doe mijn ogen dicht en doe net of er niets aan de hand is; misschien lossen de problemen zich vanzelf op. Maar ik weet dat dit toch niet gebeurt.

We moeten erkennen dat de relatie nog steeds gebroken is. Het probleem in de relatie is onopgelost. Het doet nog zeer. We moeten misschien beschermende maatregelen nemen en de relatie opnieuw definiëren, zodat het niet meer zo’n pijn doet de volgende keer. Een hechte relatie die ernstig geweld is aangedaan zonder dat er sprake is van berouw of vergeving onderling zal nooit meer zo hecht zijn als het was. Maar we komen in ieder geval wel tot een afsluiting. We kunnen het naar God toe verantwoorden dat wij er alles aan hebben gedaan om het probleem op te lossen. Bovendien werkt het bevrijdend om de waarheid te spreken in plaats te proberen een ander te plezieren.

'Wat gebeurt er,' zul je misschien vragen, 'als deze persoon er in de toekomst op terugkomt; zijn of haar verantwoordelijkheid aanvaardt en vergeving vraagt?' Het model van Gods vergeving geeft hier een antwoord op. Gods offer tot vergeving staat altijd tot onze beschikking. Zo moet het ook zijn met onze bereidheid te vergeven. - Opnieuw Opweg, herstelbediening voor gescheidenen

Reageren?

Heb je vragen, zou je met iemand van gedachten willen wisselen of wil je je hart luchten? Je bent welkom om ons een berichtje te sturen of te bellen voor een gesprek.